#35. Oddawaj różdżkę, Phong!- Łukasz Wasilewski

Tytuł: Oddawaj różdżkę, Phong!
Autor: Łukasz Wasilewski
Kategoria: literatura współczesna
Wydawnictwo: e-bookowo.pl
Liczba stron: 408
Data wydania: 16 czerwca 2015
Cena katalogowa: 36,00 zł

Opis (www.oddawajrozdzke.pl):

Zosia ma problem ze skonsumowaniem sukcesu, Tatiana zbyt rezolutnie wycenia swoje wdzięki, a Natalia próbuje żyć z piętnem geeka. Wydawałoby się, że dziewczyn nic nie łączy, ale wtedy do ich życia wkracza tajemniczy Szatyn, który dryfując na obrzeżach moralności, próbuje zmierzyć się ze swoją przeszłością i przyszłością. Problem w tym, że nie zawsze radzi sobie z tu i teraz. Ale od czego ma się przyjaciół?

W „Oddawaj różdżkę, Phong!” nie brakuje prób odnalezienia tożsamości, brawurowych aktów przyjaźni i klasycznego (jeśli takowy istnieje) bromance'u. Przelotne opady absurdu nikogo nie dziwią, a wątki romantyczne bezwstydnie flirtują z komediowymi. Zaraz, zaraz, czyżby to była komedia romantyczna? Trochę tak, ale po co od razu uciekać się do szufladkowania? Całość skąpana w sosie własnym i szczodrze doprawiona popkulturą.

Moja ocena: 9/10

Egzemplarz "Oddawaj różdżkę, Phong!" udało mi się wygrać na instagramowym profilu Łukasza Wasilewskiego (odsyłam Was bezpośrednio do jego profilu TUTAJ). Jestem szalenie szczęśliwa, że trafiła do mnie i że miałam okazję przeczytać tak cudowną pozycję!

Książka jest jedną z lepszych pozycji, jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Warto tu też wspomnieć o fakcie, że pozycja stanowi debiut literacki Łukasza Wasilewskiego. Jestem pod ogromnym wrażeniem jego umiejętności pisarskich oraz zaradności i wymyślności w kreowaniu fabuły książki. 

Cechą charakterystyczną książki na pewno jest jej okładka- różowa, rzucająca się w oczy, z uwzględnionym w tle Pałacem Kultury i Nauki. Czy okładka ma jakieś większe odniesienie do treści lektury? Oczywiście, chociaż sama na początku śmiałam w to wątpić. Kolejna charakterystyczna rzecz- tytuł, który u mnie wywołał masę wynurzających się w mojej głowie myśli i wątpliwości i jednocześnie zachęcił do szybszego rozpoczęcia przygody z książką, aby uzyskać odpowiedzi na wszystkie pojawiające się pytania. Dodatkowo zdradzę Wam, że książka w porównaniu z innymi o podobnych wymiarach i liczbie stron, jest dużo cięższa i nie mam zielonego pojęcia czym to może być spowodowane.

Autor wykreował świetne postacie, które idealnie wpasowują się w akcję książki i nadają jej specyficznego charakteru. Opisy, zarówno bohaterów jak i miejsc, są bardzo bogate, ale nie przesadzone- ewidentnie wpływały na moją wyobraźnię bezpośrednio przenosząc mnie do poszczególnych miejsc. Zwracam na to szczególną uwagę, bo w wielu książkach znajduję albo zbyt ubogie opisy, że nie do końca potrafię sobie pewne rzeczy wyobrazić, albo zbyt bogate, że w pewnym momencie zaczynają nudzić i trzeba je przeskakiwać. W książce Wasilewskiego zdecydowanie się to zrównało, punkt dla Niego!

Moją uwagę zwróciły opisy Warszawy, poszczególnych charakterystycznych miejsc- przede wszystkim rotundy. Zdecydowane mistrzostwo- swojego czasu sama umawiałam się w tym miejscu! Nawet nie przyszło mi przez myśl, że ktoś tak trafnie przeanalizuje oczekiwanie całych tabunów ludzi w tym miejscu. Nie wiem, czy autor wyciągnął to z autopsji, czy po prostu z obserwacji, ale jestem pod ogromnym wrażeniem! Wielkie gratulacje!

Po przeczytaniu książki stwierdzam, że grono bohaterów jest stosunkowo wąskie. Na początku przygody z lekturą miałam obawy co do tego, nie bardzo potrafiłam się połapać o co chodzi, kto jest kim, ale w miarę czytania wszystkie niejasności się wyjaśniają. Taka uroda książki- niby kilka osobnych wątków, a wszystkie prowadzą do jednego końca.
Pomyślałam też o tym, że fajnie byłoby obejrzeć kiedyś ekranizację tej książki- bo to faktycznie taka komedia romantyczna. Ale sama siebie sprowadziłam na ziemię, przypominając sobie jakiej jakości filmy (przede wszystkim większość komedii romantycznych) wychodzą spod rąk polskich reżyserów. Całe szczęście, że chociaż pisarze prezentują lepszy poziom.

"(...) ktoś kiedyś powiedział, że jeśli się w coś wierzy i ma się co do czegoś pewność, to trzeba o to walczyć jak lew, bo lepiej płakać po porażce, dzielnej walce i urwanej nodze, niż cieszyć się po odwrocie w jednym kawałku".

Głównym wątkiem książki jest wątek miłosny, co po pierwszych kilku (może nawet kilkunastu) stronach ciężko będzie stwierdzić. Wspomniany w opisie Szatyn- Piotrek (mam ogromne nie-szczęście do tego imienia) zakochuje się w jednej z "wybranek". Bronią do osiągnięcia miłości staje się tytułowa różdżka. Jednocześnie w czasie czytania książki przekonujemy się jak ważna jest przyjaźń. 

"Ale w pewnych kwestiach nie ma miejsca na kompromisy".

Dodatkowo w tekście wyłapałam postać Herbiego Hancock'a i kilka opisów na temat jego muzyki, co jeszcze bardziej zmotywowało mnie do przeczytania jego autobiografii!

Nie spodziewałam się tak dobrej powieści autorstwa polskiego pisarza. Łukasz Wasilewski udowodnił, że chcieć to móc. Trzymam kciuki za kolejne dzieła autora, mam nadzieję, że długo na nie nie będę musiała czekać! :) 

Instagram ruderudee