#110. Gwiazd naszych wina - John Green

Tytuł: Gwiazd naszych wina

Tytuł oryginału: The fault in our stars

Autor: John Green

Wydawnictwo: Bukowy Las

Liczba stron: 312

Data wydania: 6 lutego 2013

Cena katalogowa: 34,90 zł

Gwiazd naszych wina jest historią przedstawiającą fragment życia Hazel, nastolatki, która boryka się z powikłaniami pojawiającymi się po jej zachorowaniu na raka. Jej życiowym kompanem, od momentu zdiagnozowania choroby, stał się Philip – aparat tlenowy umożliwiający jej normalne oddychanie. Nudne i monotonne życie zaczyna nabierać barw, gdy na spotkaniu grupy wsparcia dziewczyna poznaje Augustusa.

Gwiazd naszych wina jest pierwszą (i zapewniam Was, że nie ostatnią) książką Johna Greena, po którą zdecydowałam się sięgnąć. Jak dla mnie był to strzał w dziesiątkę, bo autor posługuje się bardzo lekkim językiem, który zdecydowanie jest czynnikiem ułatwiającym czytanie tej pozycji bez względu na grupy wiekowe, a do tego wykreował historię, która kompletnie mnie pochłonęła. Miałam okazję zapoznać się z książką zarówno w języku polskim jak i angielskim i muszę przyznać, że oryginał w nieznacznym stopniu różni się od wydania polskiego – przy tłumaczeniu pozycji dopilnowano tego, aby lekkość stylu Greena była widoczna w polskiej wersji książki. Dodatkowo, podobnie jak w tłumaczeniu, oryginał napisany jest bardzo prostym językiem, więc jeżeli ktoś z Was chciałby rozpocząć przygodę z książkami anglojęzycznymi – polecam książki Johna Greena.

Po obejrzeniu filmu, który zresztą wyjątkowo mi się spodobał, postawiłam książce bardzo wysoko poprzeczkę i długo zwlekałam z podjęciem decyzji o przeczytaniu jej. Zupełnie nie żałuję swojej decyzji, a po kolejne książki tego autora z pewnością w najbliższym czasie sięgnę!

Grono bohaterów jest bardzo okrojone. Czytelnik skupia się głównie na dwójce nastoletnich bohaterów – Hazel i Augustusie – których przyjaźń w bardzo szybkim tempie rozwija się na kartach powieści. Hazel została nadana bardzo specyficzna osobowość – z jednej strony nadano jej cechy niewinnej i nieporadnej nastolatki, która tkwi samotnie w monotonnym świecie choroby i czasami się w nim gubi, a z drugiej strony przedstawiona jest jako bardzo silna osoba, która poza opanowywaniem własnych lęków potrafi też pomóc innym, dodatkowo twardo stąpa po ziemi i jest całkowicie świadoma swojego losu. Jej przeciwieństwem wydaje się być Augustus, który przy innych jest osobą pewną siebie, silną i odrobinę lekkomyślną, a kiedy zostaje sam traci siłę i wiarę, i nie potrafi sobie sam poradzić z kłębiącymi się w jego głowie myślami. Istotnymi osobami w całej historii, będącymi w zasadzie bardzo rzeczywistym jej dopełnieniem, są rodzice nastolatków, którzy po odseparowaniu dzieci od społeczeństwa stają się ich najlepszymi przyjaciółmi, którzy opiekują się swoimi pociechami i pomagają im na każdym roku.

Wiem, że ta pozycja budzi bardzo różnorodne emocje w czytelnikach. Mówcie co chcecie, ale dla mnie ta historia była wręcz cudowna – dając nadzieję jednocześnie ją odbierała – przedstawiała nieprzewidywalność i ulotność ludzkiego życia na przykładzie grupy nastolatków, przed którymi życie dopiero powinno się rozwijać. Była to słodko-gorzka opowieść, której koniec jest niesamowicie brutalny i szybko sprowadza czytelnika z powrotem na ziemię. Mimo bardzo cukierkowych i miejscami sztucznych elementów, jest zbiorem ważnych, życiowych faktów.

Bardzo rzadko się zdarza, żeby książka rozłożyła mnie na łopatki – tutaj tak było (przy filmie zresztą też).

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Paula 🎀 (@ruderecenzuje) 8 Kwi, 2016 o 8:49 PDT

Wersję oryginalną książki znajdziecie tutaj ➽ klik!