#239. Cela - Jonas Winner

Tytuł: Cela

Tytuł oryginału: Die Zelle

Autor: Jonas Winner

Wydawnictwo: Initium

Liczba stron: 350

Data wydania: 26 kwietnia 2017

Cena katalogowa: 39,90 zł

Z książkami z gatunków, po które najchętniej i najczęściej sięgam – kryminały i thrillery – spotykam się często przez przypadek. W sensie coś, gdzieś wpadnie mi w oko i nagle jest już w mojej biblioteczce. Przy tego typu książkach wolę na własnej skórze przekonać się, czy są one coś warte i przyznaję, że czasami trafię na jakieś zgniłe jajo, ale mimo wszystko uznaję tę metodę za najlepszą w wyszukiwaniu nowych smaczków, o których prawdopodobnie nigdy nigdzie bym nie usłyszała. Z Celą też spotkałam się przez przypadek i po przeczytaniu tej książki proszę książkowe niebiosa, żeby takich pozycji trafiało mi się więcej!

Bez bicia przyznaję się, że nie czytałam opisu książki – one za często zawierają jakieś spoilery, psujące radochę z czytania. Rzuciłam na niego okiem, żeby chociaż jako tako wiedzieć z czym będę mieć do czynienia i jak się za to zabrać. Nie wyłapałam jednak, że jest to powieść młodzieżowa, ale o dziwo nie miałam z tym żadnego problemu. Wydawnictwo, z którym prawdopodobnie miałam pierwszy raz do czynienia też mi dało do myślenia – w sensie trochę mnie przeraziło na początku, bo to coś nowego, więc jest spora szansa na to, że książka może okazać się bublem. Ale jestem mega pozytywnie zaskoczona tą książką i chciałabym, żebyście w wolnej chwili po nią sięgnęli.

Główny bohater Celi, Sammy, jest nastolatkiem. Niedawno wraz z całą najbliższą rodziną przeniósł się do Berlina, a ich nowym domem stała się stara secesyjna willa. Ogród dookoła posiadłości jest dość zaniedbany, więc eksploracja jego zakątków jest dość ograniczona. Z czasem jednak chłopiec trafia na schron, w którym zupełnie przypadkowo dokonuje makabrycznego odkrycia – odnajduje tytułową celę.

Powieść prowadzona jest z dwóch perspektyw – większość wydarzeń przedstawiana jest z punku widzenia Sammy’ego, natomiast pojawiają się również rozdziały, których narratorem staje się osoba odpowiedzialna za te makabryczne czyny. Autor prowadzi całą zabawę z czytelnikiem na bardzo ograniczonej powierzchni, w zasadzie jedynie w granicach willi, do której rodzina Sammy’ego przeprowadziła się, a to znacznie ogranicza ilość podejrzanych osób. Winner balansuje gdzieś między rzeczywistością a literacką fikcją sprawiając, że czytelnik poza tym, że zaczyna się gubić i motać w kolejnych wskazówkach i łapaniu tropu, to dodatkowo coraz bardziej odczuwa klimat powieści, a to wywołuje lekki dyskomfort i niepewność. Fabuła Celi jest elektryzująca, pełna zagadek i niedopowiedzeń, ale też niejednokrotnie zbija z tropu. Ewidentnie autor wie z czym się je thriller i nie ma najmniejszego problemu z wykreowaniem fabuły, która od początku do samego końca będzie trzymała niewiarygodnie wysoki poziom. Gdybym przeczytała tę książkę mając o 10 lat mniej pewnie żadnej nocy nie przespałabym tak spokojnie jak teraz, nie wspominając o tym, że miałabym pietra przed przeprowadzkami w nieznane miejsca.

Poza tym, że Sammy czasami za bardzo wykraczał inteligencją i zaradnością poza swoją grupę wiekową, nie mam żadnych zastrzeżeń do tej książki. Mimo że od połowy Celi przeczuwałam już jak się zakończy cała ta historia, to nie odebrało mi to przyjemności z czytania jej i potwierdzania swoich koncepcji.

Cela to bardzo dobra książka, która przerazi i zaintryguje niejednego nastolatka, ale i u dorosłych wywoła na skórze gęsią skórkę. Widać, że autor zna się na rzeczy – potrafi budować napięcie, trzymać czytelnika w niepewności i zbijać go z tropu, podrzucając nowe informacje akurat wtedy, kiedy jesteśmy pewni swojego.

Post udostępniony przez ᴘᴀᴜʟᴀ (@ruderecenzuje) 21 Kwi, 2017 o 10:33 PDT