Czy będę czytać pierwsza?

W ostatnim czasie w blogosferze książkowej pojawiło się małe zamieszanie związane z uruchomieniem nowej platformy – czytampierwszy.pl. Jeżeli jeszcze nie wiecie „Czytampierwszy.pl to pierwsza w Polsce nowoczesna platforma dla czytelników, którzy chcieliby w zamian za pisanie uczciwych recenzji, przedpremierowo otrzymywać egzemplarze nowości wydawniczych. A wszystko przy całkowitym braku formalności związanych z kontaktem z wydawcą.” [https://czytampierwszy.pl/] To tak w wielkim skrócie, ale chodzi o to, że za publikacje recenzji w sieci otrzymuje się punkty, które później można wymienić na książki.

Zdania odnośnie idei działania portalu są bardzo podzielone – jedni uważają wprowadzenie go za coś genialnego, inni są mu całkowicie przeciwni. Przez dłuższy czas sama byłam przeciwko wprowadzeniu takiej formy „współpracy z wydawcą” i otrzymywania egzemplarzy recenzenckich, bo jednak warunki, które zaoferowano blogerom w zamian za otrzymanie darmowej książki, dla mnie są nie do przyjęcia, a dodatkowo znacznie bardziej preferuję bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem. Powstała mała afera, w której niejeden bloger zabrał już głos – sama nawet chciałam opowiedzieć o moim niezadowoleniu – ale po opublikowanym przez jedyne (póki co) współpracujące z portalem wydawnictwo wszystko mi przeszło.

Zawsze jest tak, że w momencie, kiedy na rynku pojawia się coś nowego, do tej pory nieznanego, budzi to duże zainteresowanie, więc nie ma się co dziwić, że blogerzy nieustannie mówią o działaniu portalu, wspominając przy tym o wyzyskach i braku szacunku dla pracy blogera. Wydaje się, że mają oni dużo racji, bo publikowanie recenzji na siłę, gdzie się da w zamian za kilka punkcików i ewentualną możliwość wymiany ich za jedną książkę dla mnie też jest śmieszne. Ale – z oficjalnego pisma Wydawnictwa SQN – wynika, że portal kierowany jest „do nowych blogerów i recenzentów, którzy dotychczas nie mieli możliwości nawiązania współpracy z wydawnictwami”. Nie bardzo jestem w stanie zrozumieć, dlaczego w tym wypadku wydawca musiał tłumaczyć się za portal i nigdzie na stronie czytampierwszy.pl nie można znaleźć takiej informacji (a przynajmniej ja jej nie znalazłam), że kierowany jest on do nowych blogerów. Jedno niedopatrzenie, a wywołało burzę w sieci.

Jak dla mnie pismo SQN wiele wyjaśniło i sprawa wydała się bardziej znośna niż przedtem, a nawet powiem, że wydaje mi się to bardziej logiczne. Na pracy portalu najwięcej zyskają wydawcy, którzy prawdopodobnie nie będą już zasypywani toną maili o możliwości nawiązania współpracy od tych „najświeższych” blogerów, a i osoby nowe w blogosferze będą mogły na tym skorzystać bez konieczności kontaktu z wydawcą. Czy nadal uważam to za wyzysk i brak szacunku? Nie, bo potrafię postawić się teraz w miejscu tych nowych blogerów, marzących o książkach za darmo i recenzowaniu ich – sama jeszcze nie tak dawno zaczynałam, więc pamiętam radochę z tych nowych egzemplarzy – i zestawiając to z zasięgami, które byłam w stanie wtedy osiągnąć, taka współpraca wydaje się całkiem sprawiedliwa.

Chociaż mam też małe obawy odnośnie takiej współpracy i mam wrażenie, że taka jej forma może przynieść wiele negatywnych skutków. Wydawcy czasami marudzą, że blogowanie o książkach stało się modne, a kolejne strony recenzenckie pojawiają się jak grzyby po deszczu. Sądzę, że brak weryfikacji stażu blogera oraz jakości jego recenzji sprawi, że tych stron będzie pojawiać się jeszcze więcej (za publikację recenzji na blogu otrzymuje się najwięcej punktów na portalu, stąd taki mój wniosek). No ale to już nie moje zmartwienie.

Okazuje się jednak, że blogerzy, którym nie pasują warunki współpracy z portalem czytampierwszy.pl wcale nie muszą z niego korzystać, a mogą dalej współpracować z wydawcą tak jak do tej pory – w kontakcie bezpośrednim, przez maile. Czy ta wiadomość coś zmienia? Dla mnie bardzo dużo, bo portal staje się dla mnie zupełnie obojętny. Nie będę z niego korzystać, nie będę się tam rejestrować, ale na tym etapie nie będę też go krytykować. Jest jeszcze sporo niedopracowanych elementów w działaniu portalu, o których dzięki Wam się dowiedziałam, ale mam wrażenie, że to kwestia czasu i niedługo pojawi się jakieś nowe, prawdopodobnie lepsze, rozwiązanie sytuacji – głównie myślę o tych nieszczęsnych książkach w wersji elektronicznej, które dostępne są jedynie do czytania przez przeglądarkę internetową.

Będę Wam bardzo wdzięczna, jeżeli zdecydujecie się zostawić pod tym postem komentarz, w którym opiszecie swoje odczucia odnośnie pracy portalu czytampierwszy.pl. Dajcie znać czy planujecie z niego korzystać i jaki jest Wasz stosunek do tego „wyzysku” blogerów.