#117. Byliśmy łgarzami - E. Lockhart

Tytuł: Byliśmy łgarzami

Tytuł oryginału: We Were Liars

Autor: E. Lockhart

Wydawnictwo: YA!

Liczba stron: 240

Data wydania: 16 kwietnia 2015

Cena katalogowa: 34,00 zł

„Byliśmy łgarzami” przedstawia krótką i bardzo skoncentrowaną historię pewnej bogatej rodziny, która coroczne wakacje spędza wspólnie na prywatnej wyspie. Ich życie wydaje się być idealne – mogą mieć wszystko, o czym tylko zamarzą – a dodatkowo mają też siebie. Jednak ich życie nie jest tak idealne jakby się wydawało, w rodzinie pojawiają się konflikty i rywalizacja, które ostatecznie doprowadzają do katastrofy.

Autorka ma lekki styl i posługuje się bardzo prostym, często potocznym, językiem, który zdecydowanie będzie zaletą książki, jeżeli czytelnikami będzie młodzież – do której powieść jest bezpośrednio kierowana. Mnie styl Lockhart wprowadzał mnie w stan monotonii, może nawet delikatnej nudy, a wydarzenia opisywane w początkowej części książki zupełnie mnie nie porwały. Nie spodziewając się już niczego nadzwyczajnego i nowego w książce czytałam ją zastanawiając się, dlaczego została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 i dlaczego zbiera tak pozytywne oceny. Przekonałam się o tym na własnej skórze w kilu ostatnich rozdziałach, które kompletnie wyprowadziły mnie z równowagi. Czytałam książkę z samego rana, jeszcze przed wygrzebaniem się z łóżka, co doprowadziło do tego, że cały dzień byłam zmuszona walczyć z podkrążonymi oczami po tak obfitym i niespodziewanym płaczu. Zostałam zmasakrowana, przez autorkę, która sprawiła, że moje emocje dosłownie wylały się ze mnie. Kilka dni po przeczytaniu tej pozycji nadal towarzyszył mi książkowy kac i smutek, że ta historia musiała mieć tak tragiczne zakończenie.

Bohaterami książki jest trzypokoleniowa, zamożna rodzina, która coroczne wakacje spędza wspólnie na ich prywatnej wyspie. Lockhart w bardzo umiejętny sposób przedstawiła różnice w zachowaniu i sposobie myślenia trzech pokoleń rodziny – młodzieży, osób dorosłych i seniorów – co jednocześnie okazuje się być uniwersalną prawdą, sprawdzającą się również w codziennym, rzeczywistym życiu, a nie jedynie na kartach powieści. Autorka skupia się na przedstawieniu psychicznej, wewnętrznej, strony postaci, pomijając ich fizyczność.

Okazuje się, że mimo odpowiedniego zabezpieczenia finansowego, wśród dorosłych pojawia się obawa o wyczerpanie zapasów gotówki, co jednocześnie staje się przyczyną rywalizacji i ciągłych kłótni o dobra, które po śmierci najstarszego pokolenia, można by przejąć. Jest to dowodem na bezwzględność ludzi i zupełny brak empatii, które jednocześnie wpływają na narastający niepokój i pojawianie się spięć – nawet w obrębie rodziny. Najmłodsze pokolenie zostało przedstawione jako to, które nie ulega bezsensownym kłótniom, wspierając się i pomagając sobie wzajemnie w gorszych chwilach. Jednak, jak się okazało, ich największymi wadami były nieodpowiedzialność, bezmyślność i brak wyobraźni, co w ostateczności doprowadziło do strasznej tragedii. A młodzieńcza miłość jest taka piękna.

Chciałabym móc czytać takie książki będąc jeszcze nastolatką. W takich sytuacjach bardzo żałuję, że tak późno zabrałam się za regularne czytanie książek, ale jednocześnie jest to dla mnie lekcja, na które książki powinnam zwrócić uwagę polecając je w przyszłości moim dzieciom. To jest książka, którą bezwzględnie każda nastolatka i każdy nastolatek powinni przeczytać, bez żadnego „ale”.

Zakładam, że dorośli czytelnicy również bez pamięci zakochają się w historii wykreowanej przez Lockhart, która przepełniona jest miłością, tęsknotą, obawą i przeogromnym bólem, który aż wylewa się z kart powieści. Przy tej książce ciężko jest cokolwiek powiedzieć, żeby nie niechcący nie wprowadzić żadnych spoilerów. 

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Paula 🎀 (@ruderecenzuje) 24 Kwi, 2016 o 7:18 PDT