#145. Wyspa powrotów - Peter May

Tytuł: Wyspa powrotów

Tytuł oryginału: Entry Island

Autor: Peter May

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 372

Data wydania: 2 marca 2016

Cena katalogowa: 37,90 zł

Wyspa powrotów przyciągnęła mnie do siebie mega klimatyczną okładką i wydawnictwem. Większość książek z Albatrosa, po które już zdecyduję się sięgnąć, okazują się strzałem w moją czytelniczą dziesiątkę. Tak było i tym razem.

Na wyspie w Zatoce Świętego Wawrzyńca popełniono morderstwo. Zabity zostaje jeden z najbogatszych mieszkańców wyspy (liczącej zaledwie około 130 osób), a główne podejrzenie spada na jego żonę, która rzekomo miałaby dostać całkiem spory spadek po nieboszczyku. Śledztwem zajmuje się grupa ośmiu osób, w skład której wchodzi detektyw Sime Mackenzie. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że wdowa jest winna, brakuje dodatkowych poszlak, w skutek czego kobieta wreszcie trafia do aresztu. Jednak Mackenzie ma nieodparte wrażenie, że coś jest tu nie tak i to nie ona stoi za śmiercią małżonka.

Przyznam się Wam, że pierwsze strony tego kryminału wystraszyły mnie, myślałam już, że mimo dobrych chęci i ogromnej nadziei, ta książka okaże się klapą. Schemat książki na samym początku jest bardzo oklepany – mamy morderstwo faceta, główną podejrzaną jest jego żona, no i zaczyna się dochodzenie. Na początku nic szczególnego się nie dzieje, rozdziały dotyczące dochodzenia są rozdzielane innymi, w których do końca nie wiadomo o co chodzi – ogólnie panuje lekki bałagan. Jednak długo nie trzeba było czekać, żeby akcja zaczęła się rozkręcać, żeby wszystkie elementy układanki zaczęły do siebie pasować i żeby całkowicie zaangażować się w poszukiwanie mordercy. Wyspa powrotów nie jest klasycznym kryminałem. Poza przedstawieniem teraźniejszości i aktualnych wydarzeń mających miejsce na wyspie, ważną częścią powieści jest jej przeszłość. Okazuje się, że historia lubi się powtarzać, a piętno przeszłości możemy nieświadomie nosić na barkach przez bardzo długi czas. Największą zaletą tej książki była jej rzeczywistość, a dodatkowo autor ma niesamowity dar przekazywania informacji historycznych bezpośrednio wplatając je w fabułę powieści. Niejednokrotnie poruszyły mnie wydarzenia w niej opisane, chociaż nie wywołały łez, a bardziej szok i zadumę. Styl autora jest bardzo lekki i przyjemny, przez co książkę pożera się dosłownie w oka mgnieniu – oczywiście jeżeli bardzo zaangażujecie się w jej historię.

Głównym bohaterem jest Sime Mackenzie, detektyw, który został oddelegowany do morderstwa na wyspie w Zatoce Świętego Wawrzyńca. Ma nadzieję, że ten wyjazd pozwoli mu się pozbierać, bo mimo że jest twardym detektywem, boryka się z wewnętrznymi rozterkami i osobistymi problemami. Najpierw wydaje mu się, że miał okazję poznać już żonę zamordowanego. Później, w czasie śledztwa dopada go bezsenność, a kiedy już uda mu się zmrużyć oko prześladują go dziwne sny, przedstawiające wydarzenia, które rozgrywały się na jednej z szkockich wysp spory kawał czasu temu. Nie bardzo wie, jak sobie z tym poradzić, jego podświadomość próbuje mu coś przekazać, jednak on nie potrafi rozszyfrować swoich myśli czy snów. Sime został przedstawiony jako osoba, która ulega swojej naturze – jest porywczy i agresywny – przez wycieńczenie organizmu związane z bezsennością i koniecznością ciągłej pracy. Mimo że bywał niemiły, polubiłam go i zdecydowanie kibicowałam mu, żeby udało mu się dojść do rozwiązania zagadki i żeby udało mu się rozwiązać osobiste problemy.

Zdecydowanie jest to książka, którą będę polecać znajomym. Niesamowicie mnie urzekła swoją odmiennością i odpowiednim zbalansowaniem teraźniejszości z przeszłością. Wątki historyczne zazwyczaj mnie nudzą, jednak w tym przypadku jeszcze bardziej zachęciły do szybszego przebrnięcia przez tą pozycję. Do wątku kryminalnego nie mam żadnych uwag – jak dla mnie poprawne wytypowanie mordercy i odgadnięcie jego motywów jest niemożliwe. Zaczynam już polowanie na kolejne książki tego autora!

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Paula 👑 (@ruderecenzuje) 28 Cze, 2016 o 4:44 PDT